میزان جوجه درآوری در مرغ های مادر گوشتی
بررسی میزان جوجه درآوری در مرغ های مادر گوشتی تغذیه شده با مکمل اسید گوانیدینواستیک در شرایط مزرعه
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی صحت تاثیر مکمل اسید گوانیدینواستیک به عنوان پیش ساز کراتین بر میزان جوجه درآوری گله مادر گوشتی در شرایط مزرعه انجام شد .
برای اجرای این دو پژوهش دو مزرعه مادر گوشتی در مرحله تخم گذاری مشابه و دارای مدیریت، تولید تخم مرغ و جوجه کشی یکسان مورد آزمایش قرار گرفتند.
مزرعه اول (دارای ۲۰۰۰۰ قطعه مرغ مادر گوشتی راس ۳۰۸ (
با جیره استاندارد (۲۸۰۰ کیلو کالری انرژی قابل متابولیسم در هر کیلوگرم خوراک، ۱۳/۵ درصد پروتئین خام(
به اضافه یک کیلوگرم اسید گوانیدینواستیک در هر تن خوراک از سن ۶۰ الی ۶۲ هفتگی طبق توصیه راهنمای پرورشی مرغ مادر گوشتی سویه راس ۳۰۸ تغذیه شدند .
مزرعه دوم (دارای ۲۵۰۰۰ قطعه مرغ مادر گوشتی راس ۳۰۸ ) نیز با جیره استاندارد ( شاهد) از سن ۶۰ الی ۶۲ هفتگی تغذیه شد.
فراسنجه میزان جوجه درآوری از سن ۶۰ الی ۶۲ هفتگی بررسی شد.
نرخ جوجه درآوری مزرعه تغذیه شده با مکمل اسید گوانیدینواستیک به میزان یک، سه و پنج درصد به ترتیب در هفته ۶۰ ،۶۱ و ۶۲ بالاتر از مزرعه شاهد بود.
در نتیجه، مکمل اسید گوانیدینو استیک قابلیت استفاده به عنوان ترکیب افزودنی برای افزایش جوجه درآوری در گله های مادر گوشتی دارد.
مقدمه
هدف از پرورش گله مادر گوشتی تولید تخم مرغ های نطفه دار و دستیابی به بیشینه نرخ جوجه درآوری است.
میزان باروری و جوجه درآوری در گله های مادر گوشتی در سن ۳۰ تا ۴۰ هفتگی به اوج می رسدو سپس به سرعت کاهش می یابد. هر دو جنس نر و ماده در باروری گله مشارکت دارند.
مرغها به دلیل دارا بودن لوله های ذخیره اسپرم به عنوان محیط های تخصص یافته برای نگهداری طولانی مدت اسپرم در مجرای تولید مثلی، نقش حیاتی در باروری دارند.
با افزایش سن مرغ، کارایی لوله های ذخیره اسپرم کاهش می یابد.
در این لوله ها اسپرم تحرک خود را با اکسیداسیون اسید چرب حفظ می کند.
غشای اسپرم منبع این اسید چرب است و زمانی که کیفیت غشای اسپرم به تدریج کاهش می یابد.
میزان ATP در دسترس و جنبایی اسپرم نیز کاهش می یابد.
اسید گوانیدینواستیک ترکیبی است که در کبد و کلیه پرندگان و به وسیله آنزیم آل آرژنین -گلایسین آمیدینوترانسفراز، از آرژنین و گلایسین ساخته می شود.
اسید گوانیدینواستیک به وسیله ی اس آدنوزیل متیونین ، متلیله شده و به کراتین تبدیل می شود و در نهایت با انتقال یک فسفر از آدنوزین تری فسفات تبدیل به ترکیب پر انرژی فسفوکراتین می شود.
سامانه کراتین -فسفوکراتین نقش مرکزی حفظ شرایط پایداری انرژی در اسپرم دارد.
در شرایط آزمایشگاهی و با تلقیح مصنوعی میزان باروری مرغ های مادر گوشتی تغذیه شده با مکمل اسید گوانیدینواستیک و میزان غلظت اسپرم و جنبایی پیشرونده اسپرم خروس های تغذیه شده با مکمل اسید گوانیدینواستیک به طور معنی داری افزایش یافت.
در ادامه مطالعات پیشین، این پژوهش با هدف تایید صحت تاثیر مثبت اسید گوانیدینواستیک بر میزان جوجه درآوری گله مرغ مادر گوشتی در شرایط مزرعه انجام شد.
مواد و روش ها
این پژوهش در دو مزرعه مادر گوشتی در مرحله تخم گذاری یکسان انجام شد.
مزرعه اول (دارای ۲۰۰۰۰ قطعه مرغ مادر گوشتی راس ۳۰۸)
با جیره استاندارد(۲۸۰۰ کیلوکالری انرژی قابل متابولیسم در هر کیلوگرم خوراک ، ۱۳/۵ درصد پروتئین خام (
به اضافه یک کیلوگرم اسید گوانیدینواستیک در هر تن خوراک از سن ۶۰-۶۲ هفتگی طبق توصیه راهنمای پرورشی مرغ مادر گوشتی سویه راس ۳۰۸ تغذیه شدند.
مزرعه دوم ( دارای ۲۵۰۰۰ قطعه مرغ مادر گوشتی راس ۳۰۸)
نیز با جیره استاندارد( شاهد) از سن ۶۰-۶۲ هفتگی تغذیه شد.
در طی آزمایش شرایط مدیریتی و نسبت جنسی نر به ماده در هر دو مزرعه یکسان بود و گله ها عاری از هر بیماری بودند.
در طی پژوهش میزان تولید تخم مرغ در هر دو مزرعه تقریبا یکسان بود و تخم مرغ ها نیز در کارخانه جوجه کشی یکسانی خوابانده شدند.
به عنوان هدف این پژوهش ، فراسنجه میزان جوجه درآوری از سن ۶۰ -۶۲ هفتگی بررسی شد.
نتایج و بحث
افزودن اسید گوانیدینواستیک به جیره مرغ های مادر گوشتی جوجه درآوری را افزایش داد.
میزان جوجه درآوری مزرعه تغذیه شده با مکمل اسید گوانیدینواستیک به میزان یک، سه و پنج درصد به ترتیب در هفته ۶۰،۶۱،۶۲ بالاتر از مزرعه شاهد بود.
سلولهای اپتیلیایی لوله های ذخیره اسپرم با انتقال چربی به فضای داخلی این لوله ها نقش مهمی در محافظت و بازسازی غشای پلاسمایی اسپرم و همچنین جذب و ذخیره سازی ملکول ها برای تقویت سوخت و ساز اسپرم ایفا می کنند.
اما افزایش سن مرغ کارایی لوله های ذخیره اسپرم کاهش می یابد و این مسئله با کاهش طول دوره باروری آشکار می شود.
در لوله های ذخیره اسپرم ،به دلیل اکسیداسیون اسیدهای چرب غشای اسپرم کیفیت غشای آنها به ترتیب کاهش می یابد و میزان ATP در دسترس و جنبایی و زنده مانی اسپرم کاهش می یابد.
از آنجایی که سامانه کراتین -فسفوکراتین نقش مرکزی در تولید، ذخیره، سوخت و ساز انرژی در اسپرم خروس دارد.
افزودن اسید گوانیدینواستیک به عنوان پیش ساز کراتین به جیره خروس باعث افزایش معنی داری جنبایی پیشرونده اسپرم شد.
احتمالا تغذیه اسید گوانیدینواستیک، محتوای فسفوکراتین مایعات مجرای تولید مثلی مرغ را افزایش داد.
و با تامین انرژی مورد نیاز اسپرم باعث افزایش جنبایی اسپرم و در نتیجه افزایش باروری و در نتیجه افزایش جوجه درآوری شد.
همچنین در توافق با نتایج ما، افزودن اسید گوانیدینواستیک به جیره بلدرچین مولد باعث افزایش غلظت کراتین در تخم بلدرچین، کاهش نرخ مرگ و میر جنین، افزایش باروری و جوجه درآوری شد و عملکرد جوجه ها را پس از تفریخ بهبود داد .
احتمالا افزایش جوجه درآوری به دلیل افزایش باروری و همچنین افزایش غلظت کراتین تخم بلدرچین بود.
احتمالا سطوح بسنده کراتین در پایان دوره جوجه کشی با تامین انرژی بی هوازی مورد نیاز در این مرحله از تلفات جنینی ناشی از کمبود اکسیژن جلوگیری کرد و جوجه درآوری را افزایش داد.
در تایید این نتایج، میزان بالایی از بیان ژن آنزیم تبدیل کننده اسید گوانیدینواستیک به کراتین در تخمدان موش ماده شناسایی شد، اما در مجرای تولید مثلی آنها شواهدی مبنی بر فعالیت سامانه کراتین -فسفوکراتین یافت نشد.
بنابراین بررسی وجود فعالیت سامانه کراتین -فسفو کراتین در مجرای تولید مثلی مرغ به ویژه در لوله ذخیره سازی اسپرم نیاز به مطالعات بیشتر دارد.
اسید گوانیدینواستیک نسبت به کراتین ترکیب پایدارتری است و قیمت پائینتری نسبت آن دارد ، بنابراین اسید گوانیدینواستیک برای استفاده در تغذیه ی دام و طیور مناسب تر است.
در نتیجه، مکمل اسید گوانیدینواستیک به عنوان ترکیب افزودنی در جیره طیور قابلیت افزایش جوجه درآوری گله های مادر گوشتی و جلوگیری از کاهش جوجه درآوری ناشی از افزایش سن گله را دارد.